Τα τελευταία χρόνια οι ψηφιοποιήσεις αρχείων και άλλων συλλογών υλικού δίνουν και παίρνουν. Αιτία είναι η δυνατότητα χρηματοδότησης τέτοιων έργων στο πλαίσιο του τρίτου Κοινοτικού Πλαίσιου Στήριξης και της «Κοινωνίας της Πληροφορίας». Οι προσπάθειες ψηφιοποίησης δεν είναι πάντα ικανοποιητικές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα πρότυπα και τις απαιτήσεις της φιλολογικής επιστήμης – μιλάμε φυσικά για ψηφιοποιήσεις υλικού που έχουν σχέση με τη φιλολογία. Μια από τις σοβαρότερες δράσεις, που εντυπωσιάζει τόσο με το εύρος του ψηφιοποιημένου υλικού όσο και με την ανάλυση των τεκμηρίων που ψηφιοποιούνται και την παρουσίαση τους σε ένα λιτό και λειτουργικό περιβάλλον, είναι το Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου.

Το υλικό του αρχείου είναι προσβάσιμο μέσα από πολλά σημεία εισόδου. Εντύπωση κάνει η υψηλή διαδραστικότητα στο εσωτερικό του κάθε τεκμηρίου (διατίθενται σύνδεσμοι που παρουσιάζουν ομαδοποιημένο το υλικό των διάφορων κατηγοριών, κατά πρόσωπα, θέματα, κλπ., δείτε εδώ για ένα παράδειγμα) και το εύρος του ψηφιοποιημένου υλικού (προγράμματα παραστάσεων, φωτογραφίες αλλά και παρτιτούρες μουσικών έργων).